بیوگرافی آمر دیپارتمنت جامعه شناسی

مختصری از زنده‌گی‌نامه‌ی پوهنیار نصیراحمد افضلیعکس

  • معرفی شخصی

محترم پوهنیار نصیراحمد افضلی فرزند غلام نبی در سال 1361 در قریه‌ی زاغ گیرای قلعه سفید ولایت کاپیسا دیده به جهان گشود.

  • سوابق تحصیلی

پوهنیار نصیر احمد افضلی دورهی ابتدائیه را در مکتب های نسوان بی بی مهرو، عبدالهادی داوی، استادخلیل الله خلیلی، عبدالقادر بیدل و لیسه

را در مکتب حاجی عبدالقدیر شهرکابل در سال 1383 تمام نموده است. تحصیلات عالی در مقطع لیسانس را در سال 1388 ه.ش در دیپارتمنت فلسفه و جامعه شناسی پوهنحی علوم اجتماعی پوهنتون کابل و  ماستری خویش را در رشته جامعه شناسی به پوهنتون عثمانیه شهر حیدر آباد کشور هندوستان در سال 1395 ه.ش به پایه اکمال رسانیده است.

  • تجارب کاری

موصوف در سال 1389 به عنوان معاون مجله میرمن و سپس در سال 1391 به صفت آمر مصؤنیت جوانان وزارت اطلاعات و فرهنگ تقرر حاصل نمود. در سال 1393 با سپری نمودن موفقانه امتحان رقابتی در سطح کشور با استفاده از بورسیه ICCR کشور هندوستان جهت ادامه تحصیل در مقطع ماستری عازم کشور هند گردیده و پس از تکمیل دروس ماستری دوباره به کشور برگشت و در سمت آمر برگزاری سیمینارها و جشنواره های فرهنگی وزارت اطلاعات فرهنگ مقرر گردید. نامبرده در زمستان سال 1396 عضو کادر دیپارتمنت جامعه شناسی شد و در سال 1398 به حیث آمر دیپارتمنت جامعه شناسی تقرر یافت و از همان سال عضویت شورای پوهنحی را حاصل کرد.

           

            استاد افضلی در طول سال های متمادی با صداقت تمام و ایمان داری کامل در پست های یادشده وزارت اطلاعات و فرهنگ ادای رسالت نموده و از هنگام حضور به عنوان کادر علمی پوهنتون تعلیم و تربیه کابل  ضمن کار در پست آمریت دیپارتمنت جامعه شناسی، وظیفه‌ی مقدس استادی را با عشق و علاقه وافر انجام داده است. او نوشتن را از آوان طفولیت دوست داشت. بیشتر از ده ها مقاله تحلیلی و تبصره ها و مصاحبه ها در حوزه فرهنگی در نشریه میرمن از او اقبال چاپ یافته است.

 

  • آثار علمی
  1. مطالعه مقایسوی نظام سیاسی و توسعه در افغانستان و هندوستان(مطالعه موردی: شهر حیدر آباد و شهر کابل)؛
  2. نقش خانواده در تربیت دینی کودکان؛
  3. بررسی عوامل اجتماعی دروغ در شهر کابل؛
  4. بررسی مفهومی جایگاه تنوعات فرهنگی در گفتمان توسعه؛
  5. زمینه ها و بستر های اجتماعی فرهنگی امنیت در افغانستان؛
  6. بررسی فرسوده گی شغلی معلمان در شهر کابل؛